Voor diegenen die naar Oberhausen zijn geweest, ga jullie gang maar met jullie verslagen en foto's.
Foto's en verslagen
-
cedina67
- Site Admin
- Berichten: 4088
- Lid geworden op: 07-07-2009 15:43
Foto's en verslagen
Co-Admin & Teammember Belgian Il divo fansite
-
klaproos
- Crazy Member
- Berichten: 102
- Lid geworden op: 18-02-2012 13:15
OK, even een verslag van De belevenis!
Voor mij was de voorbereiding al extra spannend, ik was in geen 30 jaar meer naar een concert geweest, ik zat al in de gordijnen van de zenuwen voor we vertrokken!
Ook de heenreis was best wel spannend: onze GPS was nog niet helemaal mee en de nieuwe autosnelweg stond er nog niet op. Het was een beetje op gevoel rijden, dus. En dan ook nog meer dan een half uur in de file staan, waardoor onze ruim bemeten tijd uiteindelijk toch nogal krap bleek uit te vallen.
Maar goed, we waren er!
Ik zat in blok 113, rij M en op het eerste gezicht was dat wel een goede plaats: goed zicht, niet te veraf (dacht ik). Dat viel best wel tegen toen de mannen opkwamen. Ik kon ze wel zien, maar voor gelaatsuitdrukkingen moest ik toch naar het scherm kijken. Dat viel dus wel een beetje tegen. Desalniettemin zat ik me krampachtig vast te houden aan men stoel, in een verwoede poging alles zo goed mogelijk in me op te nemen. Nu het eindelijk de Grote Dag was, waarnaar ik maanden had uitgekeken, leek het me zo onwezenlijk, ik kon het bijna niet vatten. IK had verwacht dat ik bij de eerste aanhef in tranen zou uitbarsten, maar ik bleef er tot mijn grote verwondering heel erg cool onder. Het kan ook wel te maken hebben met het feit dat het geluid veel te scherp overkwam waar wij zaten, bij momenten deed het zelfs pijn aan de oren. En misschien kwam het ook wel doordat ik me voor het concert flink wat cortisone had toegediend om de adrenaline wat tegen te gaan (ik mag dus géén stress hebben vd dokter, haha, omdat ik zelf geen cortisol meer aanmaak, vandaar de extra toediening) en ik heb misschien wel een ietsepietse overdreven, waardoor ik nu een beetje te weinig opgewonden was.
Ga met zo iemand naar de oorlog!
Na een stukje gezongen te hebben, begonnen Seb plots over een brief die hij had gekregen. Mijn hart stond stil. OMG! Hij noemde me zelfs bij naam en al. Tja, van toen af heb ik niet veel meer meegekregen, vrees ik, zo van mijn melk was ik! Ik had aan de groep een brief geschreven, geen klaagbrief, maar gewoon gezegd hoeveel hun muziek voor mij betekend had en nog betekende en wat voor een steun ik eraan had gehad tijdens mijn ziekte, zonder zielig te doen ofzo, echt een positief brief (vond ik zelf dan toch), maar ik had nooitoftenooit verwacht dat Seb er allusie op zou maken! Hij werd er zelf ook emotioneel van, waw!
Mijn man wist niet dat het over mij ging (ik had niks verteld over die brief, ben je gek) en die was dus helemaal niet mee, en ik maar heel de tijd: wat heeft hij gezegd, wat heeft hij gezegd? LOL
Gelukkig heeft iemand het gefilmpd en hier is het filmpje:
http://www.youtube.com/watch?feature=pl ... iBSvo2ne2E#!
Het is een beetje moeilijk te verstaan, dus hier voor doven & slechthorenden de transcriptie:
"I feel really really happy to be here, we’ve played here a few times now, but it always feels very special and especially when you have the chance to see so many familiar faces, you know, people that traveled as well to come to see us, from Belgium, from Holland, from everywhere (applaus, lach) and or course all our German fans (gejoel en applaus).
It’s a real chance for an artist, you know, like we did the last few years, to have that chance and yesterday I was in the dressing room and, you know, sometimes people think we don’t read on the Facebook or a letter and other things, but we try our very best to make sure we read everything.
Yesterday I found this very sweet letter from a lady called CHRISTEL, I don’t know if she’s here in the audience and I’m really touched by it deeply because she’s ill and she’s gone through a really difficult time and she’s trying to be here tonight and uhm, so if you’re here, my thoughts are with you and of course that really reaches me and uhm – oh god (krop in de keel!). Anyway, I just want to say that touches, me really, and to know that our music heals people and helps people, this is the most amazing thing in the world. Thank you so much."
En dat voor een volle zaak, hé? Ik loop nog altijd op een roze wolk!
Nu zei me iemand dat hij had gevraagd of ik in de zaal zat en ik had niet gereageerd, nou ja, het ging ook allemaal zo snel en ik was zo van de gas gepakt, dat ik helemaal niet de tegenwoordigheid van geest had iets te roepen.En ik zat ook zo veraf... Bovendien ben ik niet zo'n durver...
De avond kon voor mij dus echt niet meer stuk! Een klein minpuntje vond ik, dat de zaal nogal lauw reageerde, er zaten ook best wat oudere mensen (koppels) en ook 2 tante nonnekes! Jaja, onze mannen beroeren ook de harten van onze religieuze zielen! :28:
Al bij al ben ik de avond goed doorgekomen, beter dan verwacht, en daar ben ik blij om.
De terugweg was ook weeral spannen, want we zijn helemaal fout gereden! In Nederland is nergens verlichting dus was het op de tast en een beetje in de verkeerde richting... Bovendien was de benzinetank leeg en kan je in Nederland blijkbaar 's avonds niet tanken met kaart!
Maar we zijn thuisgeraakt, een uurtje later dan voorzien... maar GELUKKIG!
Nu wil ik graag nog een keer! Ja, zo gaat dat met kinderen: geef je ze een hand, dan willen ze een arm! :28:
Ik wil echt een keertje meer vooraan zitten en ben dus nu verwoed a/h zoeken naar een ticket voor R'dam. Een geldig ticket, uiteraard...
Vroeger vond ik het altijd vreemd en zelfs een beetje ridicuul dat mensen naar meer dan 1 concert gingen en zelfs zoveel geld eraan uitgaven, maar nu ben ik zelf zo gek! Ik moet een stuk auto, treinen, hotel, enz. Mijn man weet niet wat hij meemaakt. LOL
Het is meer een emotioneel dan een objectief verslagje geworden, maar ja, de liedjes kennen jullie toch allemaal al.
Voor mij was de voorbereiding al extra spannend, ik was in geen 30 jaar meer naar een concert geweest, ik zat al in de gordijnen van de zenuwen voor we vertrokken!
Ook de heenreis was best wel spannend: onze GPS was nog niet helemaal mee en de nieuwe autosnelweg stond er nog niet op. Het was een beetje op gevoel rijden, dus. En dan ook nog meer dan een half uur in de file staan, waardoor onze ruim bemeten tijd uiteindelijk toch nogal krap bleek uit te vallen.
Maar goed, we waren er!
Ik zat in blok 113, rij M en op het eerste gezicht was dat wel een goede plaats: goed zicht, niet te veraf (dacht ik). Dat viel best wel tegen toen de mannen opkwamen. Ik kon ze wel zien, maar voor gelaatsuitdrukkingen moest ik toch naar het scherm kijken. Dat viel dus wel een beetje tegen. Desalniettemin zat ik me krampachtig vast te houden aan men stoel, in een verwoede poging alles zo goed mogelijk in me op te nemen. Nu het eindelijk de Grote Dag was, waarnaar ik maanden had uitgekeken, leek het me zo onwezenlijk, ik kon het bijna niet vatten. IK had verwacht dat ik bij de eerste aanhef in tranen zou uitbarsten, maar ik bleef er tot mijn grote verwondering heel erg cool onder. Het kan ook wel te maken hebben met het feit dat het geluid veel te scherp overkwam waar wij zaten, bij momenten deed het zelfs pijn aan de oren. En misschien kwam het ook wel doordat ik me voor het concert flink wat cortisone had toegediend om de adrenaline wat tegen te gaan (ik mag dus géén stress hebben vd dokter, haha, omdat ik zelf geen cortisol meer aanmaak, vandaar de extra toediening) en ik heb misschien wel een ietsepietse overdreven, waardoor ik nu een beetje te weinig opgewonden was.
Ga met zo iemand naar de oorlog!Na een stukje gezongen te hebben, begonnen Seb plots over een brief die hij had gekregen. Mijn hart stond stil. OMG! Hij noemde me zelfs bij naam en al. Tja, van toen af heb ik niet veel meer meegekregen, vrees ik, zo van mijn melk was ik! Ik had aan de groep een brief geschreven, geen klaagbrief, maar gewoon gezegd hoeveel hun muziek voor mij betekend had en nog betekende en wat voor een steun ik eraan had gehad tijdens mijn ziekte, zonder zielig te doen ofzo, echt een positief brief (vond ik zelf dan toch), maar ik had nooitoftenooit verwacht dat Seb er allusie op zou maken! Hij werd er zelf ook emotioneel van, waw!
Mijn man wist niet dat het over mij ging (ik had niks verteld over die brief, ben je gek) en die was dus helemaal niet mee, en ik maar heel de tijd: wat heeft hij gezegd, wat heeft hij gezegd? LOL
Gelukkig heeft iemand het gefilmpd en hier is het filmpje:
http://www.youtube.com/watch?feature=pl ... iBSvo2ne2E#!
Het is een beetje moeilijk te verstaan, dus hier voor doven & slechthorenden de transcriptie:
"I feel really really happy to be here, we’ve played here a few times now, but it always feels very special and especially when you have the chance to see so many familiar faces, you know, people that traveled as well to come to see us, from Belgium, from Holland, from everywhere (applaus, lach) and or course all our German fans (gejoel en applaus).
It’s a real chance for an artist, you know, like we did the last few years, to have that chance and yesterday I was in the dressing room and, you know, sometimes people think we don’t read on the Facebook or a letter and other things, but we try our very best to make sure we read everything.
Yesterday I found this very sweet letter from a lady called CHRISTEL, I don’t know if she’s here in the audience and I’m really touched by it deeply because she’s ill and she’s gone through a really difficult time and she’s trying to be here tonight and uhm, so if you’re here, my thoughts are with you and of course that really reaches me and uhm – oh god (krop in de keel!). Anyway, I just want to say that touches, me really, and to know that our music heals people and helps people, this is the most amazing thing in the world. Thank you so much."
En dat voor een volle zaak, hé? Ik loop nog altijd op een roze wolk!
Nu zei me iemand dat hij had gevraagd of ik in de zaal zat en ik had niet gereageerd, nou ja, het ging ook allemaal zo snel en ik was zo van de gas gepakt, dat ik helemaal niet de tegenwoordigheid van geest had iets te roepen.En ik zat ook zo veraf... Bovendien ben ik niet zo'n durver...
De avond kon voor mij dus echt niet meer stuk! Een klein minpuntje vond ik, dat de zaal nogal lauw reageerde, er zaten ook best wat oudere mensen (koppels) en ook 2 tante nonnekes! Jaja, onze mannen beroeren ook de harten van onze religieuze zielen! :28:
Al bij al ben ik de avond goed doorgekomen, beter dan verwacht, en daar ben ik blij om.
De terugweg was ook weeral spannen, want we zijn helemaal fout gereden! In Nederland is nergens verlichting dus was het op de tast en een beetje in de verkeerde richting... Bovendien was de benzinetank leeg en kan je in Nederland blijkbaar 's avonds niet tanken met kaart!
Maar we zijn thuisgeraakt, een uurtje later dan voorzien... maar GELUKKIG!
Nu wil ik graag nog een keer! Ja, zo gaat dat met kinderen: geef je ze een hand, dan willen ze een arm! :28:
Ik wil echt een keertje meer vooraan zitten en ben dus nu verwoed a/h zoeken naar een ticket voor R'dam. Een geldig ticket, uiteraard...
Vroeger vond ik het altijd vreemd en zelfs een beetje ridicuul dat mensen naar meer dan 1 concert gingen en zelfs zoveel geld eraan uitgaven, maar nu ben ik zelf zo gek! Ik moet een stuk auto, treinen, hotel, enz. Mijn man weet niet wat hij meemaakt. LOL
Het is meer een emotioneel dan een objectief verslagje geworden, maar ja, de liedjes kennen jullie toch allemaal al.
-
sylcutie
- Super poster
- Berichten: 1981
- Lid geworden op: 07-07-2009 16:00
Kan me voorstellen dat je op een roze wolk zit geweldig toch.Maar idd wel jammer dat je niet reageerde maar dit had je natuurlijk niet verwacht.Maar wel heel mooi en het is zeker waar dat hun muziek zoveel met ons doet.
dus je hebt het virus ook te pakken dat je nog een x wilt gaan,moet kunnen even kijken of er nog tickets zijn maar vooraan geef ik je weing kans.succes ermee.
sylvia
dus je hebt het virus ook te pakken dat je nog een x wilt gaan,moet kunnen even kijken of er nog tickets zijn maar vooraan geef ik je weing kans.succes ermee.
sylvia
-
Serra
- Posting Freak
- Berichten: 3804
- Lid geworden op: 07-07-2009 17:40
Wow, wat prachtig!! Dat is het grootste compliment dat je kunt krijgen van één van de heren. Dat zij geroerd zijn over de brief dat jij op jouw manier geroerd bent door hun. Geweldig toch??
"Don't worry about people from the past
There's a reason they didn't make it to your future..."
"You should never have to explain yourself to someone. Because the one who likes you, doesn't need it and the one who dislikes you, won't believe it..."
"Probeer, telkens als je de tegen de lamp loopt... een klein beetje licht mee te nemen..."
Thanks, Ellen!
There's a reason they didn't make it to your future..."
"You should never have to explain yourself to someone. Because the one who likes you, doesn't need it and the one who dislikes you, won't believe it..."
"Probeer, telkens als je de tegen de lamp loopt... een klein beetje licht mee te nemen..."
Thanks, Ellen!
-
Davids Diva Ans
- Posting Freak
- Berichten: 2868
- Lid geworden op: 07-07-2009 10:04
Hoi Meid Werkelijk super dat iemand het heeft opgenomen in zou dat filmpje ergens in een 'kluisje' bewaren als zat je dan ver weg DIt kunnen ze je niet meer afnemen. en er komt echt wel een tijd hoor dat je ook vooraan zal zitten, het is Echt de laatste keer niet dat ze optreden toch ?
Zo hebben we allemaal ons eigen moment met die mannen
Ans
Zo hebben we allemaal ons eigen moment met die mannen
AnsIL DIVO - Remember How Special they Are
David; Geef mij je Lach en ik verdwijn; in dromen waar we eeuwig samen zijn.
Davids Diva Ans
David; Geef mij je Lach en ik verdwijn; in dromen waar we eeuwig samen zijn.
Davids Diva Ans